سرويس سياسي-
در پي تحولات منطقه اي و اعتراف رسانه هاي خارجي مبني بر الهام گيري ملت ها از انقلاب اسلامي ايران و پيش رفتن تحولات به سود تهران، اتحاديه اروپا با هدف كاهش اعتماد به نفس فزاينده منطقه اي ايران اسلامي 32 مقام كشورمان را تحريم كرد.
وزراي خارجه اتحاديه اروپا در نشست روز 23 فروردين 1390 (12 آوريل 2011) 32 مقام ايراني را به اتهام آنچه نقض حقوق بشر خوانده مي شود تحريم كردند اما ويليام هيگ وزير خارجه انگليس بلافاصله اعلام كرد هدف از اين تحريم ها اين است كه ايران نتواند از تحولات منطقه به نفع خود استفاده كند.
به گزارش خبرگزاري فرانسه از لوكزامبورگ، هيگ به خبرنگاران گفت: «ايران بر اين باور است كه با تغييراتي كه در حال حاضر در خاورميانه اتفاق مي افتد مي تواند از وضعيت بدحقوق بشر در اين كشور فاصله بگيرد».
اسامي اين 32 مقام ايراني
اعلام نشده است
منابع غربي ادعا مي كنند با اعمال اين تحريم ها دارايي هاي اين افراد مسدود خواهد شد و آنها اجازه سفر به اروپا را نخواهند داشت.
به گفته «هيگ» مقام هاي اتحاديه در جلسه روز سه شنبه خود اين تصميم را نهايي كرده اند و گفته مي شود مقام هايي كه مشمول تحريم واقع شده اند كساني هستند كه در برخورد با آشوبگران پس از انتخابات 88 در ايران نقش داشته اند.
گفتني است؛ نشريه اينترنتي پوليتيكو پيش از اين، يك فهرست 80 اسمي منتشر كرده و گفته بود كه اروپا قصد دارد به زودي اين افراد را تحريم كند. احتمال مي رود فهرست 32 نفره اي كه هيگ درباره آن سخن گفته است گزيده اي از آن فهرست باشد.
كارشناسان در تهران باور ندارند كه اين تصميم اتحاديه اروپا واجد هيچ ارزش واقعي باشد. مقام هايي كه تحريم شده اند نه حسابي در اروپا دارند و نه مانند برخي از غربگرايان ايراني دائماً به اروپا مسافرت مي كنند. در عوض، به نظر مي رسد هدف اصلي اروپا اين است كه در اقدامي منفعلانه اندكي از ضربه اي را كه تحولات منطقه به منافع حياتي غرب وارد آورده لااقل به لحاظ رواني و رسانه اي جبران كند. تقريباً اكثر تحليلگران غربي ايران را برنده اصلي اين تحولات مي دانند.
همچنين اروپايي ها تصور مي كنند اين تحريم ها به مخالفان داخلي ايران روحيه خواهد داد و اميدوارند ناآرامي ها در تهران مجدداً احيا شود. برخي اطلاعات موجود نشان دهنده اين است كه اين آدرس غلط از داخل ايران به اروپايي ها منتقل شده و برخي از چهره هاي اپوزيسيون ايراني مانند شيرين عبادي هم آن را تقويت كرده اند.
در عين حال، كارشناسان مي گويند ناتواني آمريكا از استوار كردن تحريم هاي جديد بر مسائل هسته اي، يكي از اصلي ترين علت هاي تمركز روي مسئله حقوق بشر است كه هرچه بيشتر تحريم ها را به سمت «حالت نمادين» سوق خواهد داد.
از سوي ديگر؛ پرويز سروري عضو كميسيون امنيت ملي مجلس در گفت وگو با ايسنا، اقدامات اخير اتحاديه اروپا در وارد كردن نام 32 تن از اتباع ايراني در ليست تحريم ها را اقدامي در جهت سرپوش گذاشتن به نقض حقوق بشر در كشورهايي نظير بحرين دانست.

رئيس موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) با اشاره به برخي اقدامات جريان انحرافي در دولت تاكيد كرد كه چگونه كسي كه در عمرش با هيچ عالمي ارتباط نداشته، هر روز به اسلام ضربه مي زند.
به گزارش فارس، آيت الله «محمدتقي مصباح يزدي» در ديدار جمعي از مسئولان شوراي عالي زنان در اين باره گفت: چگونه كسي كه در عمرش با عالمي ارتباط نداشته و علاوه بر آن هر روز ضربه اي به اسلام مي زند، مي تواند براي اسلام مفيد باشد و معلوم نيست چه شده كه برخي نيز به آن ها دل بسته اند.
استاد اخلاق حوزه علميه قم در ادامه هشدار داد: اگر تنبلي كنيم زماني از خواب غفلت بيدار مي شويم كه تيرگي فتنه همه جا را فرا گرفته است و مي بينيم همان كساني فتنه را آغاز كرده اند كه خود پرورش داده ايم. اين عزل و نصب ها از كجا درمي آيد؟ اين حرف هاي ملي گرايانه و مكتب ايراني، آن هم در زماني كه نهضت اسلامي در جهان اسلام در حال شكل گيري است، براي چيست؟ ملي گرايي و دم زدن از مكتب ايراني با چه انگيزه اي مي تواند صورت بگيرد؟
عضو مجلس خبرگان رهبري افزود: اگر روزي از ما بپرسند چرا براي تساوي ارث زن و مرد كاري نكرديد شايد بتوانيم عذري بياوريم، ولي ا گر به ما بگويند چرا اساس اسلام را حفظ نكرديد؟ چه عذري مي توانيم بياوريم؟!
آيت الله مصباح يزدي با اشاره به تاريخ صدر اسلام گفت: همان كساني كه از اصحاب رسول خدا صلي الله عليه و آله بودند پس از رحلت ايشان علي عليه السلام را خانه نشين كردند، و بني اميه كه با نام اسلام بر سر كار آمدند كاري كردند كه بر همه منابر به لعن علي عليه السلام مي پرداختند و مجاهدان و ياران پيامبر صلي الله عليه و آله نيز اعتراضي نكردند؛ پس جاي تعجب نيست اگر برخي از ياران امام، روزي عليه اسلام و انقلاب به پا خيزند (همان گونه كه سران فتنه گذشته اين چنين كردند) و جاي تعجب نخواهد بود اگر برخي از كساني كه امروز دم از رهبري مي زنند و از ياران رهبري هستند، فردا فتنه بزرگ تري را به وجود آورند. رئيس موسسه آموزشي و پژوهشي امام خميني(ره) ادامه داد: خطري كه من احساس مي كنم شديدترين خطري است كه تاكنون اسلام را تهديد كرده است و آن هم از سوي نفوذي هايي است كه در بين خودي ها در حال رشد هستند.
وي همچنين با هشدار به مسئولان گفت: امروزه در درون جامعه ما تشكيلاتي فراماسونري در حال شكل گرفتن است و همان طور كه در دوران مشروطه، فراماسونري با شعار قرآن و اسلام پيش آمد، امروز نيز فراماسونري با شعارهاي انقلاب و اسلام جلوه مي كند و تحت پوشش آن حرف خود را بيان مي كند، يعني قالب را حفظ و محتوا را عوض مي كند.
آيت الله مصباح يزدي در پايان، طول عمر رهبر شايسته و مدبر نظام اسلامي را از خداوند مسألت كرد و گفت: بزرگ ترين نعمتي كه براي حفظ اسلام به آن اميد داريم، وجود مقام معظم رهبري است.

ظهور موعود(عج) نزديك است؟ چه پرسش سهل و ممتنعي! پرسشي كه مي تواند راه را نزديك كند، به همان اندازه مي تواند حاوي نكته و نشانه و آدرس انحرافي باشد. بهار 1390 شمسي با جوش و جنبشي كه در جان ملت ها افتاده، تداعي بهار جان ها را مي كند. اين ذات بهار است كه در اميد و ايمان به رويش بدمد و امسال اين اشتياق مضاعف شده است. با اين حال پرسش از «ظهور نزديك است؟» به همان اندازه كه روايتگر مشتاقي است مي تواند غلط انداز باشد. چرا؟ داستان، ماجراي ظرفيت قلب است كه با همه وسعت، گنجايش اضداد را ندارد.همان قصه آزمون جامعي است كه برگزار مي كنند تا گواهي بدهند ساليان آموختن و گفتن و شنيدن را. داستان مركبي است كه راهوار نباشد، تو پي ليلي و او پي فرزند... تازه اگر دلت پيش دلدار باشد.
همچو مجنون در تنازع با شتر
ميل مجنون پيش آن ليلي روان
يك دم ار مجنون زخود غافل شدي
عشق و سودا چون كه پر بودش بدن
آن كه او باشد مراقب، عقل بود
ليك ناقه بس مراقب بود و چست
فهم كردي زو كه غافل گشت و دنگ
چون به خود بازآمدي، ديدي زجا
در سه روزه ره، بدين احوال ها
گفت اي ناقه! چو هر دو عاشقيم
جان زهجر عرش اندر فاقه اي
جان گشايد سوي بالا بال ها
راه نزديك و بماندم سخت دير
سرنگون خود را ز اشتر در فكند
تنگ شد بر وي بيابان فراخ
آن چنان افكند خود را سخت زير
چون چنان افكند خود را سوي پست
پاي را بر بست و گفتا «گو» شوم
عشق مولا كي كم از ليلي بود
گوي شو، مي گرد بر پهلوي صدق
گه شتر چربيد و گه مجنون حر
ميل ناقه پس پي كرّه اش دوان
ناقه گرديدي و واپس تر شدي
مي نبودش چاره از بيخود شدن
عقل را سوداي ليلي در ربود
چون بديدي او مهار خويش سست
رو سپس كردي به كرّه بي درنگ
كاو سپس رفتست بس فرسنگ ها
ماند مجنون در تردد سال ها
ما دو ضد، بس همره نالايقيم
تن ز عشق خار بن چون ناقه اي
در زده تن در زمين چنگال ها
سير گشتم زين سواري، سير سير
گفت سوزيدم زغم تا چند چند
خويشتن افكند اندر سنگلاخ
كه مخلخل گشت جسم آن دلير
از قضا آن لحظه پايش هم شكست
در خم چوگانش غلطان مي روم
گوي گشتن بهر او اولي بود
غلط غلطان در خم چوگان عشق
ناقه ناهمراه را بايد پي كرد تا پي مقصود رفت و رسيد اما گاه چنان مي شود كه مهر و تعصب ناقه- از هر جنس- آدمي را از مقصد بازمي دارد. بسا بزرگاني كه ناقه و مركب سفر، قبله شان شد. يا بدتر، شدند قتيل الحمار! در كمال پختگي ميل به كودكي كردند و شدند «حلوم الاطفال»، پي رؤياهاي كودكانه دوان. خيال كردند آنچه با مشقت تا بدين جا ساخته و فراز آورده اند، خانه شني كنار درياست كه مي توان ساعت ها- با رنج تمام- ساخت و به اشاره اي فرو ريخت. نان پيامبر(ص) و علي(ع) خوردند و آخر سر، راه را براي معاويه هموار كردند، اگر به جبهه او نپيوستند.يا نان امام زمان(عج) خوردند و آمريكا و اسرائيل را سر هيجان آوردند.
ظهور نزديك است؟ چه پرسش سهل و صعبي! چرا ظهور ذخيره الهي (عج) نزديك نباشد حال آن كه از يك سو جهان انباشته از ستم شده و از ديگر سو، ملت هاي مسلمان به جنبش آمده اند. اصلا هر ساعتي كه از روزگار مي كاهد، ظهور نزديك تر مي شود. در اين ترديد و تخلفي نيست. مستأصل شدن ابرقدرت ها و سران جبهه استكبار گواهي مي دهد كه وعده حق نزديك است. به ميدان آمدن مرداني عزيزتر و نفوذناپذيرتر از پاره هاي پولاد در برابر طواغيت، داد مي زند بشارت ظهور را اما... ورزيده و مهيا كه نباشي چه تفاوتي مي كند همين فردا موعد ظهور امام عصر(عج) باشد يا جمعه 01 سال بعد. مهيا نبودن سهل است، گاه چنان رميده- به سياق نعل وارونه- مي دويم كه فرسنگ ها فاصله مي اندازيم تا ميقات و ميعاد. اين از مسلمات است كه باور و عمل مدام دگرگون شونده ما و مردمان ما و صاحب منصبان و سخن گويان ما، علي الدوام ظهور را نزديك يا دير و دور مي كند.
مي توان سنجيد اين دوري و نزديكي را، دست كم به دو روش. يك آزمون همان است كه ببينيم ائمه پيش از امام عصر (عليه السلام) چگونه فرمان راندند و فرمان آنها چرا پيش نرفت؟ بپرسيم كه اگر امروز حضرت ولي عصر- ارواحنا له الفدا- پرده غيبت كنار زند و براي عدالت و حق حكم براند، آيا حكايت پرغصه روزگار اميرمؤمنان و امام حسن و امام حسين عليهم السلام از جانب خواص و عوام تكرار مي شود يا نه؟ و روش دوم كه اسباب و مقدمه آزمون به شيوه اول است، اينكه بپرسيم و بكاويم با جانشين امام عصر(عج) كه حجت امام بر مؤمنان است، چگونه معامله كرده ايم؛ از صاحبان مناصب عالي حكومتي و دارندگان نفوذ و اعتبار و وجاهت بگيريد تا مردمان عادي؟ بكاويم آنجا كه دعوت به وحدت و الفت و عدالت، و مرزبندي و مبارزه با استكبار و فساد و فتنه و نفاق شد چه قدر مردم همراهي كردند- كه كردند- چه مقدار صاحب منصبان لبيك گفتند، كدام ها از خود گذشتند و كدام گرفتار خود و منصب و مركب و فرزند و مشاور و مال و باند و قبيله و حزب ماندند؟ بپرسيم كه كجا تعصب ورزيدند و كجا دست رد به سينه تعصبات باطل جاهلي زدند يا نزدند؟ از اين منظر ولايت فقيه، قبله نماي جاده انتظار است.
«آيا ظهور نزديك است؟» با همه آتش اشتياقي كه برمي افروزد، سؤال غلط اندازي خواهد بود اگر درباره جماعتي مطرح شود كه در يك دل، دو دلبر داشتند و آخر سر هم كم بهاترين را برگزيدند. دلباختگاني بودند كه به جاي منزل ليلي، سر به ناقه سپردند تا آنان را پي تعلقات خود ببرد. انتظار بي ملاك نيست، كاملا قاعده مند و داراي فرمول است. «ماجعل الله لرجل من قلبين في جوفه. خداوند در درون انسان دو قلب ننهاده است.»
رسم عاشق نيست با يك دل دو دلبر داشتن
يا ز جانان يا ز جان بايست دل برداشتن
يا اسير حكم جانان باش يا دربند جان
زشت باشد نوعروسي را دو شوهر داشتن
ملاك روشني در اين ميان وجود دارد، همان كه امير مؤمنان پس از ماجراي تلخ صفين و حكميت و با زبان سراسر عتاب و سرزنش به ياران خود فرمود: «ايها الناس المجتمعه ابدانهم المختلفه اهوائهم! اي مردمي كه بدن هاشان در كنار يكديگر جمع است و سوداي دل هاي آنان پراكنده! كلام شما سنگ سخت را سست مي كند و رفتارتان دشمنان را به طمع مي اندازد. آنجاها كه مي نشينيد رجز مي خوانيد اما هنگام مبارزه كه مي رسد، به زبان اهل گريز از جنگ مي گوييد اي جنگ از ما دور شو!...هر كس به وسيله شما به سوي دشمن تير انداخت، تيري شكسته و بي پيكان رها كرد» (خطبه 29 نهج البلاغه). ملاك، احساس هميشگي جهاد است و اقتضاي جهاد، بر دشمن متمركز شدن و سستي نورزيدن و راه رخنه را بستن و از حواشي گذشتن و تعصبات تفرقه آفرين را به دور افكندن است. امام پس از شنيدن هجوم لشكر معاويه به شهر انبار، جهاد را دري از درهاي ويژه بهشت براي اولياي خاص خداوند دانستند اما فرمودند «من شب و روز و پنهان و آشكار شما را به جهاد فراخواندم و گفتم با آنها بجنگيد پيش از آن كه با شما بجنگند، به خدا سوگند با هيچ قومي در خانه اش نجنگيدند مگر آن كه او را خوار ساختند. پس شما كار را به گردن هم انداختيد و يكديگر را خوار كرديد تا در نتيجه غارتگري، شما را متلاشي ساختند و بر شهرهاي شما مسلط شدند... يا اشباه الرجال و لارجال! حلوم الاطفال... اي مرد نمايان نامرد كه صاحبان رؤياهاي كودكانه ايد...» (خطبه 27 نهج البلاغه).
پرسش مهم تر از «آيا ظهور نزديك است؟»، اين سؤال است كه رفتار و گفتار امروز ما چه قدر بسترساز ظهور است و به چه ميزان حجاب مي شود و فاصله مي اندازد؟ حقيقي ترين پرسش اين است كه ما با جانشين امام عصر(عج) چه گونه معامله كرده ايم؟ كم فروشي نكرده ايم؟ طاقچه بالا نگذاشته ايم؟ امانتداري كرده ايم؟ ما در اين كنكور آزمايشي بزرگ كه در آستانه آزمون نهايي است چه قدر ورزيده و چابك و از سر توجه رفتار كرده ايم كه اگر فردا خبر پيچيد «امام زمان آمد» جا نمانيم؟ و الاّ اگر قرار باشد مانند خواب ماندگاني كه به صداي ناگهان از جا مي پرند و با لباس خواب به كوچه مي دوند و انگشت نماي خلايق مي شوند، خبردار ظهور شويم كه چه كاري است علي الدوام گفتن «ظهور نزديك است... آيا ظهور نزديك است؟»! آنان كه در هر امري به هر دليل خودمداري و اجتهاد خودبينانه پيشه مي كنند، در واقع زمام به دست غير سپرده اند. با هر گامي از مقصد دورتر خواهند افتاد و در آزمون خطير جا خواهند ماند. اين آزمون، معافي و راه دررو ندارد.
به طواف كعبه رفتم به حرم رهم ندادند
كه تو در برون چه كردي كه درون خانه آيي
تعصب باطل از يك سو و لجاجت و اصرار بر اين تعصبات از سوي ديگر، مقدمه بي تقوايي است كه پيامبراكرم(ص) فرمود «هركس تعصب بورزد يا به خاطر او تعصب [ناحق] بورزند، رشته ايمان از گردن خويش گشوده است» و باز فرمود «هركس كه در قلب او به اندازه دانه خردل عصبيت باشد، خداوند او را در روز قيامت با اعراب جاهلي مبعوث مي كند». اميرمؤمنان نيز ضمن تخطئه تعصب و لجاجت و بيان اين تعبير كه «لجاجت، انديشه را تباه مي كند، فرموده اند: «اگر چاره اي از داشتن تعصب نيست، بايد تعصب تان به خاطر خصلت هاي والاي انساني و كردار ستوده و امور نيكويي باشد كه اهل شرافت و بزرگواري در آنها بر يكديگر فضيلت و برتري مي جستند...» (خطبه 192 نهج البلاغه).
انسان جايز الخطاست، درست. انسان منتظر مي تواند خطا كند، قبول. اما واجب الخطا كه نيست. بايد از خطا و انحراف برگشت كه اگر اصرار در ميان باشد، عقل را تعطيل، و انديشه و تصميم را تباه مي سازد، چندان كه برخي رجال نقش آفرين در فتنه سال88 را به تباهي كشاند. به تعبير رهبر فرزانه انقلاب، نان امام زمان(عج) را خورده بودند و دشمن را شاد كردند. «دل انسان غمگين مي شود و مي شكند به خاطر اينكه چرا كساني كه نان انقلاب را خوردند، نان اسلام را خوردند، نان امام زمان را خوردند، دم از امام زمان زدند، دم از ائمه معصومين زدند، حالا طوري مشي مي كنند كه اسرائيل و آمريكا و سيا و هركسي كه در هر گوشه دنيا با اسلام دشمن است، برايشان كف بزنند. اين، انسان را غصه دار مي كنند ولي به شما عرض كنم، بشارت هاي الهي اين قدر زياد است كه هر غمي را از دل پاك مي كند. بشارت هاي الهي خيلي زياد است. نبايد خيال كرد كه اگر چهار نفر آدمي كه سابقه انقلابي دارند، از كاروان انقلاب كنار رفتند، پس انقلاب غريب ماند. نه آقا، همه انقلاب ها، همه فكرها، همه جريان هاي گوناگون اجتماعي، هم ريزش دارند، هم رويش دارند؛ ريزش در كنار رويش.»
جهان آبستن حوادث بزرگي است. در سدّ استكبار خلل افتاده است. نهال بيداري اسلامي، انقباض و انجماد حاكميت طواغيت را شكافته و جوانه آن سر بيرون آورده است. عطر و بوي بهار ظهور، پنهان كردني نيست اما زمان همت و تلاش مضاعف است، دوران سختكوشي و مجاهدت. ظهور نزديك است يعني بي خواب و بي تاب شدن و مراقبت و مجاهدت و پاييدن خويش از گامي كه از سر خواب و غفلت برداشته مي شود. يعني خود را در جبهه يافتن و هيچ چيز را جاي مسئله اصلي ننشاندن. يعني چشم به انگشت اشارت مقتدا داشتن و جديت در اطاعت را سرلوحه امور ساختن و نظرات ايشان را به مولوي و ارشادي تقسيم نكردن. يعني بي تفاوت از رنج ملت هاي انقلابي نگذشتن. يعني حلقه و قبيله و حزب را بر گرده حق و عدالت و تكليف بار نكردن. يعني گوي چوگان دوست شدن و ناهمرهان را پي كردن. يعني كه همه چيز را با قبله نماي حريم دوست سنجيدن. يعني كه بي عشق خميني و خامنه اي نتوان عاشق مهدي شد. بايد به اين باور رسيد كه مارقين و قاعدين و ناكثين و قاسطين، همه در بيراهه رفته اند.

خبرگزاري فارس: رئيس قوه قضاييه گفت: غربي‌ها براي منافع خودشان از ابزارهايي مثل حقوق بشر استفاده مي‌كنند.

 

به گزارش خبرگزاري فارس به نقل از اداره كل روابط عمومي و تشريفات قوه قضاييه آيت الله آملي لاريجاني در ابتداي جلسه اين هفته مسئولان عالي قضايي با اشاره به اينكه در آستانه فرارسيدن سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا سلام الله عليها به‏روايتي قرار داريم ضمن تسليت اين ايام حزن و اندوه به شيعيان و محبان اهل بيت عليهم السّلام اظهار داشت: حضرت فاطمه زهرا عليها السّلام عصاره فضائل و الگو در صبر و مظلوميت بود در برخي از روايات ليلة ‌القدر به فاطمه زهرا عليها السّلام تفسير يا تأويل شده است.

وي افزود: اين تفسير عجيبي از انّا انزلناه في ليلة القدر، است. در اين آيه فاطمه زهرا عليها السّلام به ليلة القدر تفسير شده است و اگر در اين معنا دقت كنيم بطوني از معاني از اين تعبير به دست مي‌آيد. در خود سوره قدر فرموده‌اند كه در ليلة القدر، تنزل ملائكه و روح است و روح خلقي اعظم از ملائكه است و روح بر همه جا مسيطر است و بر همه چيز قدرت دارد و بر همه چيز آگاهي دارد.

رئيس قوه قضاييه با مشابهت اين معنا با آنچه در مورد اهل بيت آمده است تصريح كرد: اين ليلة القدر كه "تنزّل الملائكة و الروح فيها باذن ربّهم من كل امر "، به فاطمه عليها السّلام تفسير يا تأويل شده است و از اينجا مشابهت اين معنا با آنچه در مورد اهل بيت آمده است كه مهبط وحي هستند و مختلف ملائكه هستند، ديده مي‌شود و به اين ترتيب عالي‌ترين مقام انساني براي حضرت فاطمه عليها السّلام اختصاص داده شده و بدان تأويل و يا تفسير شده است.